i że Cię nie opuszczą aż do…uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód.
To właśnie z tym dniem wygasają liczne prawa i obowiązki oraz ustają skutki prawne, ale w ich miejsce mogą pojawić się nowe. Oczywistym jest, że wraz z ustaniem małżeństwa, dotychczasowi małżonkowie stają się osobami stanu wolnego, czyli mogą zawrzeć powtórnie związek małżeński, w tym również ponownie ze sobą. Konsekwencji jest jednak więcej.
Między małżonkami powstaje rozdzielność majątkowa -każdy z dotychczasowych małżonków zarabia tylko na swój majątek osobisty, a majątek wspólny może ulec podziałowi w drodze umowy bądź sądownie, na wniosek jednej ze stron.
Ustaje obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny – brzmi kusząco, lecz należy wiedzieć, że rozwiedzeni małżonkowie mogą być zobowiązani do wzajemnej alimentacji. Żądać od byłego małżonka alimentów może współmałżonek, nie uznany przez sąd za wyłącznie winnym rozkładu pożycia, żyjąc w niedostatku, bądź współmałżonek niewinny rozkładu pożycia małżeńskiego znajdując się po rozwodzie w znacznie gorszej sytuacji materialnej, niż przed rozwodem (chyba, że niewinny małżonek zawarł ponownie małżeństwo).
Jeżeli małżonkowie mają wspólne dzieci, sąd orzeka również o wysokości ponoszonych kosztów przez rodziców na ich rzecz. W praktyce alimenty zasądzane są od rodzica, z którym nie mieszka dziecko. Drugiego z rodziców zobowiązuje się do wyżywienia, ubrania i odpowiedniego wychowania potomka. Na uwadze należy mieć sytuację, gdy dziecko rodzi się po 300 dniach od uprawomocnienia się wyroku orzekającego rozwód. Po tym czasie były małżonek nie jest domniemanym ojcem dziecka.
Zapewne jedną z trudniejszych materii jest rozstrzygnięcie władzy rodzicielskiej. Sąd może tego dokonać na kilka sposobów:
- pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodziców,
- wykonywanie władzy rodzicielskiej powierzyć jednemu z rodziców, a ograniczyć władzę drugiego do najważniejszych wydarzeń w życiu dziecka,
- ograniczyć, pozbawić lub zawiesić władzę rodzicielską jednego, lub obojga rodziców.
Wszystko zależy od porozumienia się rodziców o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd ustala sposób kontaktów z dzieckiem, jeżeli rodzice do takiego porozumienia dojść nie mogą.
W sytuacji, gdy małżonkowie zajmują wspólnie mieszkanie, sąd orzeka o sposobie korzystania z niego, np. pokój po prawej stronie przyznaje powodowi, a drugi pokój przyznaje powódce. Ma to na celu zapobieganie ewentualnym nieporozumieniom, nie tworzy to jednak żadnego prawa do lokalu.
Z chwilą rozwodu wygasa prawnorodzinny tytuł do lokalu – małżonek, który jest właścicielem mieszkania ma prawo żądać eksmisji byłego małżonka, który w świetle prawa jest lokatorem.
Duży problem powstaje, gdy oboje małżonkowie mają wspólne prawo do lokalu. Na zgodny wniosek stron sąd może orzec o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu go jednemu ze współmałżonków. Małżonek opuszczający mieszkanie może domagać się odpowiedniej gratyfikacji finansowej.
W wyjątkowych sytuacjach, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkanie, sąd może orzec eksmisję już w wyroku orzekającym rozwód na żądanie drugiego małżonka.
Wraz z ustaniem małżeństwa, ustaje ustawowe dziedziczenie po małżonku – byli małżonkowie nie dziedziczą po sobie, tracą też prawo do zachowku. Zachowują jednak prawo do dziedziczenia na podstawie testamentu. Warto, więc pamiętać o zmianie testamentu po rozstaniu z byłym małżonkiem, jeżeli był on w nim powołany do dziedziczenia.
Rozwód cywilny – skutki finansowe.
Instytucja rozwodu pociąga za sobą również skutki finansowe. Główną zasadą postępowania cywilnego jest to, że koszty procesu ponosi ten kto przegrywa sprawę – jest wyłącznie winny rozkładowi pożycia małżeńskiego.
Do stałych opłat należy opłata sądowa i wynosi 600 zł. Uiszcza ją osoba, która wnosi pozew. Istnieje szansa zwolnienia od kosztów, jeżeli strona wykaże, że nie jest w stanie opłaty uiścić. Minusem jest jednak fakt, że zapewne wydłuży to czas rozpoznania sprawy. W przypadku zgody obydwu stron na rozwiązanie małżeństwa bez orzekania o winie zwracana jest powodowi połowa opłaty, a pozostałe 300 zł sąd dzieli między stronami – zasądza od pozwanego na rzecz powoda 150 zł.
Dodatkowe koszty zależą już tylko od podjętych czynności przez sąd i tego w jakiej atmosferze przebiega rozprawa. Porozumienie prowadzi do niższych wydatków. Żądając zgodnego podziału majątku wspólnego zapłacimy 300 zł, a jeżeli nie możemy dojść do kompromisu w tej kwestii – to opłata wyniesie 1.000 zł. Wyznaczenie kuratora, biegłego, skierowanie na badanie psychologiczne, mediacja, wniosek o zabezpieczenie kontaktów z dzieckiem to opłaty, które mogą się pojawić, lecz wszystko zależy od przebiegu rozprawy oraz żądań stron.
Ostatnią kwestią jest honorarium pełnomocnika, jeżeli strona zdecyduje się skorzystać z jego usług. Sumy prowadzenia sprawy zależą od wielu kwestii i nie są stałe. Warto jednak wiedzieć, że strona która przegra opłaca nie tylko swojego pełnomocnika, ale także pełnomocnika drugiej strony. Zazwyczaj zwrot jest w wysokości aktualnej stawki wynikającej z rozporządzenia MS.
